به گزارش کامیون نیوز – یکی از رانندگان و کامیوندارانی که در حوزه ترانزیت فعالیت می کند، در تماس با خبرنگار ما عنوان کرد که ایران فقط تا ۱۱ دی ماه امسال که همان پایان سال میلادی ۲۰۲۳ است در کنوانسیون کارت سبز عضویت دارد.
وی افزود: پس از پایان سال میلادی ۲۰۲۳ عضویت ایران در کنوانسیون کارت سبز تعلیق می شود و به همین دلیل رانندگانی که عازم کشورهای اروپایی هستند باید به محض عبور از مرز کشوری بیمه اجباری آن کشور را تهیه نمایند، در غیر این صورت در صورت بروز حادثه مقصر شناخته شده و تحت تعقیب قرار می گیرند.
این راننده ترانزیت عنوان کرد: به همین دلیل کشورهای اروپایی به ناوگان فاقد کارت سبز اجازه تردد در خاکشان را نمی دهند و آنان را به کشور مبدا برمی گردانند.
به گفته او، دلیل تعلیق ایران از کنوانسیون کارت سبز، تحریم های اعمال شده علیه کشورمان است که نثل و انتقال پولی را برای ایران تحریم کرده است.
وی همچنین یکی دیگر از مشکلات رانندگان ترانزیت را نداشتن تاخوگراف دیجیتالی دانست و گفت: به روز نبودن سیستم ترانزیتی ایران فعالیت رانندگان ترانزیت را دچار مشکل کرده است.
این راننده تاکید کرد: استفاده از تاخوگراف غیردیجیتال در کشورهای اروپایی جریمه سنگین دارد و اروپایی ها به رانندگان ترانزیت گوشزد می کنند در صورت نداشتن تاخوگراف دیجیتال به مسیرهای اروپایی سفر نکنید.
او خاطرنشان کرد: تاخوگراف وسیله ای برای ثبت خودکار عملکرد راننده است که در تاخوگراف های آنالوگ برای ثبت اطلاعات از یک دیسک کاغذی یا همان صفحه سرعت استفاده می شد و تاخوگراف دیجیتال جایگزین آن شد.
این راننده تاکید کرد: دستگاه تاخوگراف دیجیتال قابلیت خواندن تمامی کارت های هوشمند خودروهای مسافربری و.. به منظور دریافت و ثبت اطلاعات سرعت و مدت زمان مجاز رانندگی، دارد و تمام وسایل نقلیه ای که از ماه می سال ۲۰۰۶ در اتحادیه اروپا ساخته شده اند از تاخوگراف های دیجیتال استفاده می کنند.
وی نداشتن کارت بانکی بین المللی را از دیگر مشکلات رانندگان ترانزیت برشمرد که رانندگان ایرانی برای حل این مشکل مجبور هستند اتوبان کارت های موقت دریافت کنند.
اظهارات این رانده ترانزیت در حالی است که در شبکه های اجتماعی نیز رانندگان ترانزیت از مشکلات عدیده خود در کشورهای اروپایی خبر داده اند.
به گزارش تین نیوز به نقل از پرتال حمل و نقل، کنوانسیون کارت سبز، کنوانسیونی است که کشورهای اروپایی از سال ۱۹۴۹ میلادی برقرار کردند و طی آن یک سیستم بین المللی بیمه مسئولیت که برای همه کشورهای اروپایی قابل قبول باشد، شکل گرفته است. در این راستا کمیته حمل و نقل کمیسیون اقتصاد اروپایی سازمان ملل متحد در مورخ ۲۵ ژانویه ۱۹۴۹ مقرراتی را تحت عنوان «نظام بیمه هماهنگ کارت سبز» موسوم به کنوانسیون کارت سبز تصویب کرده که ایران نیز بر اساس ماده واحده مصوب ۵ خرداد ۱۳۵۶ به آن ملحق شده است.
بر اساس این کنوانسیون در هر کشور عضو یک دفتر موسوم به «دفتر ملی کارت سبز» وجود دارد که مطابق با قوانین و مقررات ملی هر کشور عهده دار مدیریت ، رسیدگی و پاسخگویی در خسارت ناشی از تصادفات وسایط نقلیه موتوری کشورهای عضو است.
این دفاتر در سال ۱۹۵۲ موافقتنامه ای موسوم به «موافقتنامه متحدالشکل مابین دفاتر» یا قرارداد لندن فی مابین خود منعقد کردند و در نتیجه فعالیت اجرایی سیستم کارت سبز از اول ژانویه ۱۹۵۳ آغاز شد.
در چارچوب این نظام گواهینامه ای بین المللی در ارتباط با بیمه شخص ثالث موسوم به کارت سبز جهت وسایل نقلیه صادر می شود تا در صورت بروز خسارت به اشخاص ثالث از محل اعتبار آن جبران خسارت شود.
این کارت قابل استفاده در کلیه کشورهای عضو کنوانسیون به استثنای کشور صادرکننده است. کلیه دفاتر کارت سبز عضو دفتر مرکزی کارت سبز که مقر آن در لندن است ، می باشند.
بیمه مرکزی ایران به عنوان دفتر کارت سبز ایران مسئولیت نظارت بر حسن اجرای مفاد موافقتنامه هماهنگ بین دفاتر را بر عهده دارد و شرکت سهامی بیمه ایران به عنوان تنها شرکت بیمه ای که عضو دفتر کارت سبز ایران است ، اجازه صدور کارت سبز را دارا می باشد.
مفاد «موافقتنامه متحدالشکل مابین دفاتر» در سال ۱۹۹۶ مورد تجدیدنظر قرار گرفت و به تصویب شورای دفاتر که از تمامی دفاتر کشورهای عضو تشکیل شده، رسید.
این موافقتنامه که موسوم به «توصیه نامه های ژنو» است، از جولای ۱۹۹۸ به مورد اجرا گذاشته شده است. یکی از شروط عضویت در کنوانسیون کارت سبز این است که در کشور متقاضی عضویت، بایستی قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری وجود داشته باشد و کشورهای تازه استقلال یافته شوروی سابق به لحاظ نداشتن همین شرط عمده و غیره علی رغم تقاضای عضویت موفق به عضویت در این کمیسیون نشده اند.
+ There are no comments
Add yours